Het gloeiverlies is de massa organische stoffen die verbrandt wanneer een monster tot een hoge temperatuur (tot 550 °C) wordt verhit en in de vorm van gas ontsnapt. Bij de behandeling van water en afvalwater is het gloeiverlies een maat voor het aandeel organische stoffen in een monster, bijvoorbeeld in slib of gesuspendeerde vaste stoffen. Het gloeiverlies wordt vaak gebruikt om zuiveringsslib te analyseren om het organische gehalte van het slib te bepalen, wat dient als indicator voor de afbraakstatus of energie-inhoud.