Stikstofvermindering verwijst naar de gerichte verwijdering van stikstofhoudende verbindingen uit water of afvalwater om milieuschade zoals eutrofiëring te voorkomen en om te voldoen aan de wettelijke vereisten. De reductie van stikstofverbindingen, met name ammonium, nitriet, nitraat en organische stikstof, is van cruciaal belang bij de behandeling van industrieel en gemeentelijk afvalwater.

Stikstofverbindingen en hun invloed op het milieu

1. Ammonium (NH₄⁺):
   Wordt door biologische processen geoxideerd tot nitriet en vervolgens tot nitraat. Ammonium is in hoge concentraties giftig voor waterorganismen.

2. Nitriet (NO₂-):
   Een tussenproduct van nitrificatie dat zeer giftig is en de zuurstofopnamecapaciteit van waterorganismen kan aantasten.

3. Nitraat (NO₃-):
   Kan leiden tot eutrofiëring in waterlichamen en vormt een gezondheidsrisico, vooral voor drinkwatervoorzieningen.

4. Organische stikstof:
   Bestaat uit eiwitten, aminozuren en andere organische verbindingen die door micro-organismen worden afgebroken.

Stikstof reductieproces

1. biologische processen

Biologische systemen zijn bijzonder efficiënt in het reduceren van stikstof. Gangbare methoden zijn onder andere

• Nitrificatie:
  Ammonium wordt door nitrificerende bacteriën (bijv. Nitrosomonas en Nitrobacter) geoxideerd tot nitriet en vervolgens tot nitraat.

• Denitrificatie:
  Onder anoxische omstandigheden wordt nitraat door denitrificerende micro-organismen gereduceerd tot elementair stikstof (N₂), dat in de atmosfeer ontsnapt.

• Geactiveerd slibproces:
  Een beproefd proces voor stikstofverwijdering in gemeentelijke en industriële afvalwaterzuiveringsinstallaties.

• Biofiltratiesystemen (bijv. ALMA BHU BAF):
  Deze systemen maken gebruik van biofilms op speciale dragermaterialen om stikstofverbindingen af te breken.

• MBBR (Moving Bed Biofilm Reactor):
  Een combinatie van biofilms en actief slib die efficiënte nitrificatie en denitrificatie mogelijk maakt.