Związki organiczne to obszerna klasa substancji chemicznych składających się z węgla (C) i zazwyczaj wodoru (H), często w połączeniu z tlenem (O), azotem (N), siarką (S), fosforem (P) lub halogenami. Odgrywają one kluczową rolę w przemysłowym oczyszczaniu wody i ścieków, ponieważ występują w postaci zanieczyszczeń, składników odżywczych, źródeł energii, a nawet materiałów eksploatacyjnych. Zrozumienie ich właściwości chemicznych, ich zachowania w wodzie i ich interakcji z procesami oczyszczania ma kluczowe znaczenie dla opracowania wydajnych systemów oczyszczania wody i ścieków.

Właściwości i klasyfikacja związków organicznych

Związki organiczne można podzielić na kategorie według ich struktury chemicznej, pochodzenia lub funkcji:

1. węglowodory
  • Składają się wyłącznie z atomów węgla i wodoru.
  • Podział na:
    • Węglowodory alifatyczne (np. metan, heksan): Pojedyncze lub rozgałęzione łańcuchy.
    • Węglowodory aromatyczne (np. benzen, toluen): Struktury pierścieniowe z rozproszonymi elektronami.
  • Znaczenie: Wspólne składniki ścieków przemysłowych z przemysłu petrochemicznego.
2. chlorowcowane związki organiczne
  • Węglowodory zawierające halogeny (Cl, Br, F).
  • Przykłady: Trichloroetylen, dichlorometan.
  • Znaczenie: Wysoce trwały i toksyczny, słabo biodegradowalny.
3. kwasy organiczne
  • Grupy karboksylowe (-COOH) nadają tym związkom właściwości kwasowe.
  • Przykłady: Kwas octowy, kwas cytrynowy.
  • Znaczenie: Wpływ na wartość pH i procesy strącania w systemach uzdatniania wody.
4. organiczne związki azotu
  • Zawierają grupy aminowe (-NH₂) lub inne związki azotu.
  • Przykłady: Aminy, mocznik.
  • Znaczenie: Może zwiększać dopływ azotu do zbiorników wodnych i przyczyniać się do eutrofizacji.
5. organiczne związki fosforu
  • Zawierają fosfor w wiązaniach organicznych.
  • Przykłady: Pestycydy, fosfolipidy.
  • Znaczenie: Przyczyniają się do zanieczyszczenia substancjami odżywczymi.
6. biopolimery i substancje naturalne
  • Węglowodany, tłuszcze, białka, lignina i substancje humusowe.
  • Znaczenie: Często spotykany w ściekach komunalnych i rolniczych.
7. syntetyczne związki organiczne
  • Tworzywa sztuczne, środki powierzchniowo czynne, pozostałości farmaceutyczne, plastyfikatory (np. BPA, PAH).
  • Znaczenie: Coraz większy problem w uzdatnianiu wody ze względu na ich trwałość i toksyczne działanie.

Źródła związków organicznych w wodzie i ściekach

  1. Procesy przemysłowe

    • Przemysł petrochemiczny: węglowodory, aromaty, rozpuszczalniki.
    • Przemysł chemiczny: związki chlorowcowane, środki powierzchniowo czynne, tworzywa sztuczne.
    • Przemysł spożywczy: kwasy organiczne, tłuszcze, białka.
  2. Ścieki z gospodarstw domowych

    • Środki czyszczące, produkty higieny osobistej, pozostałości farmaceutyczne.
    • Związki organiczne, takie jak środki powierzchniowo czynne i substancje zapachowe, dostają się do oczyszczalni ścieków za pośrednictwem ścieków.
  3. Rolnictwo

    • Wkład pestycydów, herbicydów i odchodów zwierzęcych.
    • Produkty degradacji substancji organicznych gromadzą się w wodach powierzchniowych i gruntowych.
  4. Źródła naturalne

    • Rozkład materii organicznej, takiej jak pozostałości roślinne i substancje humusowe.
    • Rozpuszczony węgiel organiczny (DOC) z naturalnych procesów rozkładu.

Znaczenie związków organicznych w oczyszczaniu wody i ścieków

1. zanieczyszczenia i zanieczyszczenie środowiska

Wiele związków organicznych jest toksycznych, rakotwórczych lub mutagennych i trudno ulega biodegradacji. Należą do nich

  • Związki chlorowcowane, takie jak trichloroetylen i PCB, które są trwałe i wykazują zdolność do bioakumulacji.

    • Niebezpieczeństwo: Toksyczność dla organizmów wodnych, potencjalne działanie rakotwórcze.
    • Grenzwert: AOX im Trinkwasser < 0,1 mg/L (Deutschland).
  • WWA (wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne), np. benzo[a]piren, które pochodzą z procesów spalania.

    • Niebezpieczeństwo: rakotwórczość i szkody w ekosystemach.
    • Grenzwert: PAK (Benzo[a]pyren) im Trinkwasser < 0,01 µg/L (EU).
  • Pozostałości leków, np. diklofenaku i antybiotyków, które są biologicznie aktywne i trudne do rozkładu.

    • Niebezpieczeństwo: Rozwój odporności u mikroorganizmów, zakłócenie systemów hormonalnych.
    • Richtwert: Empfohlen < 100 ng/L (keine gesetzlichen Grenzwerte).

Wpływ na ekosystemy:

  • Nawet niskie stężenia mogą mieć toksyczny wpływ na ryby i płazy, upośledzając reprodukcję i wzrost.
  • Substancje trwałe gromadzą się w osadach i pozostają aktywne przez dziesięciolecia.

Wyzwania i wymagania:

  • Konwencjonalne oczyszczalnie ścieków nie są w stanie całkowicie usunąć wielu z tych związków. Trwałe substancje wymagają specjalistycznych procesów, takich jak adsorpcja lub utlenianie.
  • Grenzwertbeispiele: EU-Wasserrahmenrichtlinie: Benzo[a]pyren in Oberflächengewässern < 0,03 µg/L.
2. składniki odżywcze i eutrofizacja

Związki organiczne zawierające azot i fosfor są ważnymi składnikami odżywczymi. Jednak w wysokich stężeniach sprzyjają eutrofizacji, która znacząco zaburza równowagę zbiorników wodnych.

  • Związki azotu (np. amon, mocznik):

    • Właściwości: Szybko biodostępny, wspomaga wzrost glonów.
    • Konsekwencje: Zakwity glonów (fitoplanktonu) prowadzą do niedoboru tlenu (niedotlenienia) i szkodzą organizmom wodnym.
    • Grenzwert: Ammonium im Trinkwasser < 0,5 mg/L (Deutschland).
  • Związki fosforu (np. ortofosforany, fosfolipidy):

    • Właściwości: Nawet niewielkie ilości mogą wywoływać efekty eutrofizujące.
    • Konsekwencje: Powstawanie toksycznych sinic i pogorszenie jakości wody.
    • Grenzwerte: Gesamtphosphor in Kläranlagen < 1 mg/L (EU), Phosphat im Trinkwasser < 6,7 mg/L (Deutschland).

Wpływ na oczyszczanie ścieków:

  • Wysokie stężenia organicznych składników odżywczych, np. pochodzących z rolnictwa lub przemysłu, obciążają procesy oczyszczania biologicznego.
  • Nadmiar składników odżywczych jest usuwany przez nitryfikację/denitryfikację (azot) lub chemiczne wytrącanie (fosfor).

Proces usuwania związków organicznych 

Usuwanie związków organicznych z wody i ścieków jest kluczowym aspektem przemysłowego oczyszczania wody. Ze względu na różne właściwości związków organicznych - od łatwo degradowalnych do wysoce trwałych - stosowane są różne procesy fizyczne, chemiczne i biologiczne. Są one często łączone w celu zapewnienia maksymalnej wydajności.

1. procesy biologiczne

Zasada: Procesy biologiczne wykorzystują mikroorganizmy do rozkładania lub przekształcania związków organicznych. Mikroorganizmy utleniają substancje organiczne do CO₂ i wody lub redukują je do metanu i innych produktów pośrednich.

Przykłady procesów biologicznych:

  • Aerobowe oczyszczanie ścieków:

    • Mikroorganizmy utleniają substancje organiczne w warunkach tlenowych.
    • Zastosowanie: Oczyszczalnie ścieków komunalnych i przemysłowych.
    • Proces: Tlen jest wprowadzany do zbiornika napowietrzającego przez aeratory w celu promowania aktywności bakterii.
    • Typowe produkty degradacji: CO₂ i biomasa (osady ściekowe).
  • Beztlenowe oczyszczanie ścieków:

    • W reaktorach beztlenowych mikroorganizmy przekształcają związki organiczne w biogaz (metan i CO₂).
    • Zastosowanie: Nadaje się do silnie zanieczyszczonych ścieków (np. z przemysłu spożywczego).
    • Proces: Substraty organiczne są rozkładane etapami przez mikroorganizmy hydrolityczne, kwasotwórcze, acetogenne i metanogenne.

Zalety procesów biologicznych:

  • Opłacalność, ponieważ nie są wymagane żadne drogie środki chemiczne.
  • Zrównoważony, zwłaszcza dzięki produkcji biogazu.

Wady procesów biologicznych:

  • Nie nadaje się do słabo degradowalnych (ogniotrwałych) związków organicznych, takich jak WWA lub chlorowcowane węglowodory.
  • Wrażliwość na wahania temperatury i substancje toksyczne.
Zbiornik napowietrzający ALMA BHU BIO technology
2. utlenianie chemiczne

Zasada: Procesy utleniania chemicznego niszczą związki organiczne poprzez generowanie reaktywnych form, takich jak rodniki hydroksylowe (OH-), które utleniają cząsteczki organiczne i rozkładają je na CO₂, H₂O i mniejsze cząsteczki.

Typowe środki utleniające:

  • Ozon (O₃): Silny środek utleniający stosowany bezpośrednio lub w połączeniu z nadtlenkiem wodoru.
  • Nadtlenek wodoru (H₂O₂): Często stosowany w połączeniu ze światłem UV lub ozonem.
  • Chlor: Używany do dezynfekcji i utleniania, ale z ryzykiem tworzenia chlorowanych produktów ubocznych.

Zaawansowane procesy utleniania (AOP):

  • Mechanizm: Połączenie środków utleniających ze światłem UV lub katalizatorami w celu wytworzenia rodników hydroksylowych.
  • Zastosowanie: Degradacja trwałych zanieczyszczeń, takich jak chlorowcowane węglowodory, pozostałości farmaceutyczne i wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA).

Zalety utleniania chemicznego:

  • Odpowiedni dla słabo degradowalnych związków organicznych.
  • Szybsza degradacja w porównaniu z procesami biologicznymi.

Wady utleniania chemicznego:

  • Wysokie koszty operacyjne ze względu na zużycie chemikaliów i energii.
  • Powstawanie produktów ubocznych
Eliminacja substancji śladowych i produkcja wody dejonizowanej za pomocą ALMA OXI UV

Zdjęcie: Nasz system utleniania UV ALMA OXI UV do usuwania trwałych związków organicznych i mikrozanieczyszczeń

3. adsorpcja

Zasada: Procesy adsorpcji wiążą związki organiczne z porowatymi materiałami, takimi jak węgiel aktywny, które mają dużą powierzchnię właściwą i wysokie powinowactwo do cząsteczek organicznych.

Procedura:

  • Zanieczyszczona woda jest przepuszczana przez filtry adsorpcyjne, w których związki organiczne wiążą się z powierzchnią węgla aktywnego.
  • Po osiągnięciu nasycenia węgiel aktywny jest regenerowany lub wymieniany.

Zastosowania:

  • Uzdatnianie wody pitnej: usuwanie mikrozanieczyszczeń i aromatów.
  • Oczyszczanie ścieków: Usuwanie pozostałości po oczyszczaniu biologicznym.

Zalety adsorpcji:

  • Wysoka skuteczność w usuwaniu substancji śladowych i słabo degradowalnych związków.
  • Stosunkowo prosta integracja z istniejącymi systemami.

Wady adsorpcji:

  • Ograniczona zdolność absorpcyjna adsorbentów.
  • Wysokie koszty regeneracji lub utylizacji nasyconego węgla aktywnego.

Zdjęcie: Nasze filtry z węglem aktywnym ALMA FIL AK z filtrami wielowarstwowymi przed filtrem.

5. wytrącanie i flotacja

Zasada: Strącanie chemiczne wykorzystuje odczynniki, które tworzą słabo rozpuszczalne związki z zanieczyszczeniami organicznymi, które można następnie usunąć za pomocą flotacji lub sedymentacji.

Procedura:

Zastosowania:

  • Oczyszczanie ścieków o dużej zawartości substancji organicznych, np. z przemysłu spożywczego lub rafinerii.

Zalety wytrącania i flotacji:

  • Szybki i skuteczny w przypadku silnie zanieczyszczonych ścieków.
  • Redukcja ChZT i BZT.

Wady wytrącania i flotacji:

  • Wysokie zużycie chemikaliów.
  • Powstawanie dużych ilości szlamu, który musi zostać usunięty.

Zdjęcie: Nasz system flotacji ALMA NeoDAF z wytrącaniem i flokulacją w celu redukcji związków organicznych

Monitorowanie i analiza związków organicznych

  1. Suma parametrów:

    • Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT): Miara ilości utleniających się związków organicznych.
    • Biochemiczne zapotrzebowanie na tlen (BZT5): Proporcja biodegradowalnych związków organicznych.
    • TOC (całkowity węgiel organiczny): Całkowita zawartość węgla organicznego.
  2. Analiza szczegółowa:

    • Chromatografia gazowa (GC) i chromatografia cieczowa (HPLC) do identyfikacji określonych związków.
    • Spektrometria masowa (MS) do analizy substancji śladowych.
  3. Monitorowanie online:

    • Ciągłe monitorowanie ChZT i TOC w strumieniach ścieków.

Wnioski

Związki organiczne stanowią złożone wyzwanie w przemysłowym oczyszczaniu wody i ścieków. Ich skuteczne usuwanie wymaga dogłębnego zrozumienia ich właściwości chemicznych i ukierunkowanej interakcji nowoczesnych technologii. Dzięki zastosowaniu połączonych procesów i precyzyjnego monitorowania można spełnić wymagania środowiskowe oraz zrealizować ekonomiczne i zrównoważone rozwiązania.

Aby uzyskać więcej informacji na temat naszych produktów, prosimy skontaktować się z nami w dowolnym momencie!

info@almawatech.com

06073 687470