Onopgeloste stoffen zijn deeltjes die aanwezig zijn in een vloeibaar medium maar niet opgelost zijn op moleculair niveau. Deze stoffen kunnen van organische oorsprong zijn, zoals vetten, oliën of eiwitten, of van anorganische oorsprong, zoals zand, slib of metaaloxiden. In tegenstelling tot opgeloste stoffen, waarvan de moleculen homogeen verdeeld zijn in de vloeistof, vormen niet-opgeloste stoffen suspensies of troebelheid.

De grootte van de deeltjes varieert van zichtbare vaste stoffen tot microscopische colloïden. Gewoonlijk worden deeltjes groter dan 0,45 micrometer geclassificeerd als onopgeloste stoffen, omdat ze kunnen worden afgescheiden door filtratie.

Technische relevantie

Onopgeloste stoffen zijn van bijzonder belang in de water- en afvalwatertechnologie omdat ze een aanzienlijke invloed kunnen hebben op de efficiëntie van systemen en de kwaliteit van het behandelde water. Ze veroorzaken troebelheid, kunnen leiden tot verstoppingen in leidingen en filters en vormen, in combinatie met biologische stoffen, biofilms die de werking van membraansystemen of warmtewisselaars belemmeren.

Meetmethoden

De concentratie van onopgeloste stoffen wordt vaak bepaald door de parameter TSS (Total Suspended Solids). Monsters worden gefilterd en de stoffen die op het filter achterblijven worden gedroogd en gewogen. Als alternatief kan de troebelheid van het water dienen als indicator voor onopgeloste stoffen, gemeten in NTU (Nephelometric Turbidity Units).

Behandelingsproces voor onopgeloste stoffen

1. mechanische voorreiniging

• Harken en zeven: Verwijder grove deeltjes zoals hout, plastic of vezels.
• Zand- en vetafscheiders: scheiden specifieke anorganische stoffen (zand) en lichte organische stoffen (vetten, oliën).