Het reinigen van tanks en tankwagens is een essentieel onderdeel van industriële processen, vooral in de chemische, voedingsmiddelen- en waterbehandelingsindustrie. Deze reinigingsprocessen produceren sterk vervuild afvalwater dat een uitgebreide behandeling moet ondergaan voordat het in de riolering wordt geloosd of opnieuw wordt gebruikt. In de afvalwatertechnologie ligt de focus op het efficiënt behandelen van dit reinigingsafvalwater om verontreinigende stoffen zoals oliën, vetten, chemische residuen, organische stoffen en vaste stoffen te verwijderen.

Productie van afvalwater tijdens het reinigen van tanks en tankwagens

Tankreiniging (stationair) en tankautoreiniging (mobiel of stationair) resulteren in specifiek afvalwater dat een bijzondere uitdaging vormt vanwege de samenstelling:

1. Tankreiniging:

   • Reinigen van chemische tanks, slibtanks of afvalwatertanks.
   • Residuen: chemicaliën, slib, stof, organische en anorganische stoffen.

2. Tankreiniging:

   • Reinigen van mobiele tanks die verschillende vloeistoffen vervoeren (bijv. chemicaliën, olie, voedsel).
   • Residuen: Productresten (bijv. oliën, zuren, alkaliën, kleurstoffen), oppervlakteactieve stoffen van reinigingsmiddelen, vaste stoffen.

Reiniging wordt meestal uitgevoerd met hogedrukreiniging, sproeikoppen of CIP-systemen (clean-in-place), waarbij grote hoeveelheden water en reinigingsmiddelen worden gebruikt.

Kenmerken van het resulterende afvalwater

Het afvalwater van tank- en tankautoreiniging is heterogeen en sterk geconcentreerd. Het heeft de volgende hoofdkenmerken:

1. Hoge organische belasting:

   • Chemische residuen, oppervlakteactieve stoffen en organische stoffen leiden tot een hoog chemisch zuurstofverbruik (CZV).

2. Oliën en vetten:

   • Minerale oliën en plantaardige oliën zijn vaak ingesloten en vereisen speciale scheidingsprocessen.

3. Zware metalen:

   • Restchemicaliën kunnen zware metalen bevatten zoals chroom, zink of koper.

4. Vaste sedimenten en zwevende stoffen:

   • Residuen van de gereinigde containers (bijv. slib, pigmenten, zand) leiden tot een hoge lading zwevende deeltjes.

5. Variabele pH-waarden:

   • Reinigen met zuren of logen kan het afvalwater zeer zuur of alkalisch maken.

Waterzuiveringsproces

1. olieafscheider: verwijdering van oliën en vetten

Functie en principe

Olieafscheiders scheiden oliën, vetten en andere lichte vloeistoffen van water. Het werkingsprincipe is gebaseerd op het verschil in dichtheid tussen olie en water:

• Lichte vloeistoffen zoals olie drijven op het wateroppervlak door hun lagere dichtheid, terwijl zwaardere stoffen bezinken.
• Zware deeltjes zoals zand of slib worden afgezet in het slibgebied.

Procedure

• Coalescentieafscheider:
  • De afscheiding wordt verbeterd door coalescentie-elementen die oliedruppels samenbrengen en grotere olieclusters vormen. Deze stijgen sneller naar het oppervlak.
• Standaard olieafscheider:
  • Efficiënt in de behandeling van afvalwater met vrij zwevende olie.
• Tweetraps olieafscheider:
  • Integreer een slibvangput om vaste deeltjes te verwijderen voorafgaand aan de olieafscheiding.

Behandelingsstappen in de olieafscheider

1. Inloopzone:
   • Kalmeren van de stroming voor een gelijkmatige verdeling.
2. Coalescentiegebied:
   • Vorming van grotere olieclusters en hun afzetting op het oppervlak.
3. Slibvanger:
   • Afzetting van zware deeltjes zoals zand en slib.

Voordelen van de olieafscheider

• Effektive Entfernung von Ölanteilen bis zu Konzentrationen von < 20 mg/L.
• Beschermt stroomafwaartse systemen tegen verstoppingen en overbelasting.
• Kostenefficiënte voorbehandeling voor sterk met olie vervuild afvalwater.

2. chemisch-fysische behandeling in flotatie-installaties

Na olieafscheiding blijven er fijn gedispergeerde oliën, vetten en opgeloste stoffen achter in het afvalwater. Deze worden verwijderd in een flotatie-installatie door chemische conditionering en fysische scheiding.

Functie en principe

Bij flotatie worden fijne luchtbelletjes gebruikt om deeltjes en de fijnste oliedruppeltjes naar het oppervlak te transporteren, waar ze als slib worden afgeschept. Chemische reagentia verbeteren de scheidingsprestaties.

Procedure

1. Chemische conditionering:

   • Neerslagmiddel:
     • IJzer- of aluminiumzouten (bijv. FeCl₃, Al₂(SO₄)₃) voor het neerslaan van opgeloste stoffen.
     • Binding van fosfaten of zware metalen.
   • Vlokmiddel:
     • Organische polymeren bevorderen de vorming van grote, stabiele vlokken die gemakkelijk te scheiden zijn.
   • pH-aanpassing:
     • Neutralisatie van het afvalwater door toevoeging van zuren (bijv. zwavelzuur) of basen (bijv. natronloog) tot een optimale pH-waarde van 6,5-8,5.

2. Flotatieproces:

   • Vorming van luchtbellen:
     • Fijne luchtbellen worden gecreëerd door drukverlaging of diffusors.
   • Hechting aan deeltjes:
     • De luchtbellen binden zich aan de vlokken of oliedruppels, die door het drijfvermogen naar het oppervlak stijgen.
   • Slibafvoer:
     • Het schuim dat aan het oppervlak wordt gevormd, wordt continu afgeroomd.

Voordelen van het flotatiesysteem

• Efficiënte afscheiding van de fijnste oliedruppels en -deeltjes.
• Vermindering van het chemisch zuurstofverbruik (COD) en de belasting met zwevende deeltjes.
• Geschikt voor sterk verontreinigd afvalwater met variabele samenstelling.