De slibleeftijd, ook bekend als slibverblijftijd (SVZ) of gemiddelde celverblijftijd (MCRT), beschrijft de gemiddelde verblijftijd van de biologische biomassa (micro-organismen) in een beluchtingstank. Het geeft aan hoe lang de micro-organismen in het actiefslibsysteem blijven voordat ze als overtollig slib worden afgevoerd. De slibleeftijd is een belangrijke controleparameter in biologische afvalwaterbehandeling, vooral in het actiefslibprocesomdat het een sterke invloed heeft op de microbiële processen, de samenstelling van de biomassa en de afbraakefficiëntie.
Inhoudsopgave
Belang van slibleeftijd in de praktijk
Procesbesturing in biologische afvalwaterbehandeling:
- De leeftijd van het slib bepaalt de samenstelling van de micro-organismenpopulatie in de beluchtingstank.
- Een lage slibleeftijd bevordert de groei van snelgroeiende, gemakkelijk afbreekbare micro-organismen.
- Een hoge slibleeftijd bevordert de afbraak van moeilijk afbreekbare organische verbindingen en nitrificatie door traaggroeiende bacteriën zoals Nitrosomonas en Nitrobacter.
Optimalisatie van de reinigingsprestaties:
- De efficiëntie van organische afbraak en stikstofverwijdering hangt rechtstreeks af van de leeftijd van het slib.
- Een goed gecontroleerde slibleeftijd zorgt voor een stabiele procesbeheersing en naleving van wettelijke limieten.
Slibproductie:
- De leeftijd van het slib beïnvloedt de hoeveelheid overtollig slib die zich ophoopt in de installatie.
- Een hogere slibleeftijd leidt tot een lagere overtollige slibproductie, aangezien meer biomassa intern wordt afgebroken.
Berekening van de slibleeftijd
De slibleeftijd wordt berekend als de verhouding tussen de biomassa aanwezig in het systeem en de biomassa verwijderd per dag. Het geeft aan hoeveel dagen een biomassadeeltje in het actiefslibsysteem blijft.
Slibleeftijd = massa van biomassa in de beluchtingstank (kg DM) / dagelijkse slibverwijdering (kg DM/d)
- DM: droge stof van de biomassa.
- Eenheid: Dagen.
Invloed van slibleeftijd op biologische afvalwaterbehandeling
Organische afbraak (BOD-afbraak)
- Over het algemeen wordt een slibleeftijd van 2-8 dagen gebruikt voor de afbraak van gemakkelijk afbreekbare organische stoffen (biochemisch zuurstofverbruik, BZV).
- Met lage slibleeftijd:
- Snelle groei van heterotrofe micro-organismen.
- Hogere overtollige slibproductie.
Stikstofverwijdering (nitrificatie en denitrificatie)
- Langzaam groeiende nitrificerende bacteriën zijn nodig voor volledige nitrificatie, waarvoor een langere slibleeftijd nodig is (meestal 12-20 dagen).
- Hoge modderleeftijd:
- Bevordering van Nitrosomonas (ammoniumoxidatie) en Nitrobacter (nitrietoxidatie).
- Verbeterde stikstofverwijdering in combinatie met denitrificatiezones.
Verwijdering van fosfor
- Biologische fosforverwijdering vereist de bevordering van polyfosfaataccumulerende organismen (PAO's), die zich optimaal ontwikkelen bij een gematigde slibleeftijd (ongeveer 5-10 dagen).
Verwijdering van moeilijk afbreekbare stoffen
- Langzaam groeiende bacteriën en schimmels die complexe of giftige organische verbindingen kunnen afbreken, hebben een hoge slibleeftijd nodig (> 20 dagen).
Afbeelding: actief-slibtank van ons ALMA BHU BIO proces
Operationele optimalisatie van de slibleeftijd
Het bepalen en controleren van de slibleeftijd is een centraal aspect van het operationeel beheer in biologische afvalwaterzuiveringsinstallaties. Er kunnen verschillende maatregelen worden gebruikt om de slibleeftijd te optimaliseren:
Overtollige slibafvoer
- De verwijdering van overtollig slib is het primaire controlemechanisme voor de slibleeftijd.
- Een hogere slibverwijderingsgraad verlaagt de slibleeftijd, terwijl een lagere verwijderingsgraad de slibleeftijd verhoogt.
Controle retourslib
- Het retourslib bevat een hoge concentratie actieve biomassa en beïnvloedt daarom de slibleeftijd.
- Een verhoging van de retoursnelheid kan de slibleeftijd stabiliseren.
Invloed van temperatuur
- Hogere temperaturen versnellen de groei van micro-organismen en vereisen een lagere slibleeftijd.
- Bij lage temperaturen (bv. in de winter) is een hogere slibleeftijd nodig om de biologische activiteit in stand te houden.
Belastingschommelingen
- Schommelingen in de organische belasting (BZV, CZV) of de stikstofconcentratie vereisen een aanpassing van de slibleeftijd om de processtabiliteit te garanderen.
Problemen met onjuiste slibleeftijd
Een slibleeftijd die niet optimaal is ingesteld, kan tijdens de werking tot aanzienlijke problemen leiden:
Te lage slibleeftijd
- Onvoldoende afbraak van organische stoffen en slechte reinigingsprestaties.
- Remming van nitrificatie, omdat langzaam groeiende nitrificerende bacteriën zich niet voldoende kunnen vestigen.
- Verhoogde productie van overtollig slib, wat leidt tot hogere afvoerkosten.
Te hoge slibleeftijd
- Verminderde biomassa-activiteit door veroudering van de micro-organismen.
- Risico op groei van draadvormige bacteriën, wat leidt tot slechte bezinkingseigenschappen van het slib (bulkend slib).
- Accumulatie van slecht afbreekbare organische stoffen en giftige stoffen.
Voorbeeldige slibleeftijden in de praktijk
Conclusie
De leeftijd van het slib is een van de centrale stuurvariabelen in biologische afvalwaterzuivering. Het heeft een directe invloed op de zuiveringsprestaties, de samenstelling van de biomassa en de overtollige slibproductie. Een optimaal aangepaste slibleeftijd garandeert een efficiënte afvalwaterbehandeling en minimaliseert de bedrijfskosten en de milieuvervuiling. Voortdurende controle en aanpassing van de slibleeftijd is daarom essentieel voor een stabiele en effectieve procesbesturing.
Voor meer informatie over onze producten kunt u altijd contact met ons opnemen!
